zondag 20 maart
Lieve Blanquaert zat een uurtje bij Friedl Lesage op schoot… zou ze? Je krijgt nu eenmaal geen beelden van de radiostudio ; ik heb er dus het raden naar
maar terug naar dit –voor mij, vandaag toch - graag gehoord uurtje op radio 1
Er triggerde veel in dat uurtje….. James Nachtway, oorlogsfotograaf, krijgt hevige kritiek omdat hij het aandurft om de gruwels van ons soortgenoten in hun felheid vast te leggen – over censuur gesproken. Het ergert me. Het lijkt me goed dat iemand de gruwels op beelden vastlegt, anders hebben ze niet bestaan. Maar hoe blijft zo’n fotograaf staan ? Hoe overleeft hij al die ellende? Sommige dingen moeten niet en ook nooit vergeten worden…. Waarom vergeten mensen zo graag?
Hoe overleven wij wat dagelijks onze zintuigen, ons gevoelens bespeelt ? Iedere dag opnieuw worden we overspoeld …. De gruwels van de wereld, de arrogantie van de macht, de hoekige kanten van de zachte sector, de beslommeringen van het dagelijkse leven, die ene ‘coup de foudre’ die jaren blijft hangen…… * Hoe blijf je goesting hebben in het leven? Zonder supercynisch te gaan worden…….want is dat niet de eenvoudigste remedie?
Tjak/mep/hup/vort …………. Alles weg/ Opgelost/gevoelsknop uit …..
Hoe liefkozen we ons tikkende vitale lichaamsdeel – ons hart. Door dat zelfrespect waar naar verwezen werd bij Primo Levi ? Door te beseffen dat je alleen maar aan jezelf verantwoording verschuldigd bent**? Door………..
de gelukkig veel speelse, tedere momenten die radio en kunst ook brengen. Toch maar eens de beweging maken naar de tentoonstelling van Lieve Blanquaert in Gent.
*- de Liefde kwam deze morgen uitgebreid eerlijk aan bod
**door Bent Van Looy zijn interview te lezen in de weekendeditie van De Morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten