dinsdag 30 september 2008

ouioui & uno/dos/très

gisterenavond
na mijn avonddienst
kwam een rusteloze poes rond me dralen
op me springen
terug weg
klagend
smekend
om uiteindelijk
te persen, persen en persen....

met de support van Ria, Maarten, Anja en Johan de nacht in

Karin vroeg me daarnet mailsgewijs
'hoe is't met wiiwii?'

schitterend
teder
ontroerend
lief...
Ze heeft het perfect gedaan de voorbije nacht ondanks haar prille leeftijd
én een paniekaanval toen het eerste geboren werd
- goh,
ze draaide als een zotteke rond om het kitten van haar los te krijgen,
(je kunt het vergelijken met het achter de staart aancrossen wat kleine poesjes zo graag doen) sprong dan weer op mijn schoot in de hoop dat ik haar kon helpen maar vond het gelukkig toch allemaal zelf
Nu, tegen dan kwam de veeartse toch even binnenlopen want haar zotte kuren & angstkreten -niet van de veeartse, natuurlijk - maakten mij ongerust
Gelukkig kon poes instinctiefmatig (toch) alle handelingen
- hele jonge poezen die moeder worden weten soms echt niet wat gedaan me het jong - Numéro uno kwam dus om 10.29
Ouioui liet de veeartse goed begrijpen dat haar aanwezigheid niet gewenst was
- Ria zei : "die wacht tot ik weg ben ; de enige die ze in haar buurt wilt ben jij" -
én met de geruststelling 'dat ze het kon'
vertrok Ria
Numéro dos kwam om 'twee voor twaalf'
Ik was net de wereld kenbaar aan het maken dat mijn poes aan 't bevallen was
toen poes de zijliving inwandelde met een kitten half uit
met terug een smekende blik...
beiden voorzichtig op de zetel gelegd
én daar knabbelde ze rustig de navelstreng door
at de moederkoek op
(toch maar vies hoor)
én maar likken, likken, likken
dat er meer dan 2 zouden zijn had Ria vorige week kunnen voelen maar hoeveel....
dus was het wachten
én
om 01.29u
Ik zat geduldig naast haar,

haar kopje te strelen,
schreeuwde poes enkele keren én flopte de derde kitten eruit....
maar ook nu had ze de zetel terug verlaten
én in een ander hoekje in de living gaan zitten
terug mijn ritueel Mama & kitten op de zetel
Zij haar ritueel..
én dan was het wachten
Toen ze om kwart voor drie zich heel ontspannen, rustig ging nestelen met haar kittens dicht tegen zich aan wist ik dat het ook voor mij bedtijd was

Maar nu toch even maar gaan kijken naar het 'gepiep' in de living
Kom zaterdag maar eens zien, dan is het 'kittenbezoekdag'
Wat een chance da'k mijn digitale kodak heb....
Een lieve groet
Rita.

ps. een fotootje volgt


maandag 29 september 2008

aftellen!


het angstzweet breekt me uit
als ik de websites
uitpluis
over
'poezen en bevallen'
- eind deze week of volgende week is het zover
dan 'werpt' ouioui
ouioui/wiewie/wiiwii - 2 maand jong

woensdag 24 september 2008

avondje schaken

een offensieve dominique
speelde me (nog) niet onder de tafel
- elk 2 partijtjes gewonnen -
maar 't wordt opletten geblazen

dinsdag 23 september 2008

zacht en eervol

wat krijg je als je op youtube
'zacht en eervol' intikt?

maandag 22 september 2008

weblog Louis Van Dievel.

Als Kerstmis en Pasen samenvallen…21 / 09 / 2008

Het was klokslag drie uur toen een lakei van zijne majesteit bij mij aanbelde. Het was braderij in mijn straat en door het helse lawaai van tegen elkaar botsende geluidsgolven duurde het even voor ik de bel had gehoord. De lakei was inmiddels omringd door turners, majorettes en leden van de Kalmthoutse fanfare die zich vrolijk maakten over zijn plechtstatige tenue. Een zwaluwstaart in combinatie met Nikes is inderdaad geen alledaagse vestimentaire uitrusting. Het bleek dat de dienaar van de vorst helemaal van Laken naar Kalmthout was komen lopen in de gedachte dat heel België vandaag autovrij was. Afijn, om een lang verhaal kort te maken: de lakei kon, voor hij het bewustzijn verloor, mij nog in het oor fluisteren dat ik dringend maar dan ook dringend ten paleize werd verwacht, daar het staatshoofd nood had aan mijn gezelschap en mijn goede raad.Met de handen in het haar
En inderdaad. Toen ik te Laken arriveerde zat de koning letterlijk met de handen in het dunne haar.‘Mijnheer Van Dievel,’ sprak de vorst, ‘ik kan niet zeggen hoe blij ik ben dat ik u zie.’‘Majesteit,’ zo dorst ik de koning te vragen, ‘is uw kabinetschef dan niet hier, die onsympathieke nobiljon?’‘Van Ypersele de Strihou,’ zuchtte de koning, ‘probeert op dit eigenste moment mijn zoon Filip ervan te weerhouden om aan het hoofd van zijn gewapende escorte het hoofdkwartier van de N-VA te bestormen.’Bijna had ik de vorst in mijn armen genomen en hem een troostende knuffel gegeven. Net op tijd besefte ik dat ik misschien om een andere reden naar het kasteel van Laken was geroepen.
Expliceer mij de toestand
En inderdaad.‘Mijnheer Van Dievel,’ zo sprak het staatshoofd, ‘expliceer mij de politieke toestand alstublieft, en graag in de meest eenvoudige, duidelijke en klare termen. Want ik zal eerlijk zijn: uw vorst kan niet meer volgen.’Hij sloeg met zijn vuist op de armleuning van de troon en herhaalde zijn frustratie.‘Uw vorst kan niet meer volgen.’
‘Sire,’ antwoordde ik nadat ik een korte wijle mijn gedachten had geordend, ‘het ziet er niet goed uit, het ziet er zelfs barslecht uit, de verrottingsstrategie heeft gewerkt. De N-VA stapt uit een federale regering die ze nooit heeft gesteund. Dat op zich is pure Kafka. Ze vraagt van haar kartelpartner om hetzelfde maar te doen. CD&V wil of durft de federale regering nog niet opblazen, want dan moet Yves Leterme weer zijn ontslag komen aanbieden bij u. Maar ze willen toch het kartel ook bewaren en communautaire onderhandelingen starten met de Franstaligen, alsof er geen vuiltje aan de lucht is. En Bourgeois wil in de Vlaamse regering blijven zetelen alsof er geen vuiltje aan de lucht is. En voorzitster Marianne Thyssen van CD&V ziet geen probleem met de Vlaamse regering, en weet u wat ze zei in het journaal, majesteit: ‘Wat de gevolgen zijn voor de federale regering, moet de komende dagen blijken.‘ Sire, eigenlijk zegt CD&V dat de federale regering haar niet kan schelen.’En toen ik hem nog in kort bestek had geschetst hoe slecht het land en de bevolking ervoor staan, na vijftien maanden van malgoverno of nongoverno, zag ik hoe de koning een asprobruis oploste in een groot glas water.Misschien, dacht ik, wil de vorst ook suggesties voor een oplossing van de crisis.
Hoe gaan we dat oplossen
En inderdaad.‘Maar hoe gaan we dat oplossen, mijnheer Van Dievel’, sprak de koning mij vragend toe.Dat de koning over ‘wij’ sprak was tegelijk flatterend en verontrustend, want ik had zo het vermoeden dat hij niet in de plechtstatige pluralis majestatis sprak.‘Verkiezingen, sire, en wel zo gauw mogelijk. Ik heb u in het begin van de zomer het tegendeel geadviseerd, maar ik heb mijn mening moeten bijstellen.’‘Maar zal dat iets oplossen, mijnheer Van Dievel, het vertrouwen van de bevolking in de politiek en de politici staat op een historisch laagtepunt, heb ik vernomen.’‘Dat ongenoegen moeten we er maar bijnemen, dat heet democratie, majesteit,’ antwoordde ik, ‘daarbij, het volk heeft de politici die het verdient.’‘Zullen we dan de federale en regionale verkiezingen laten samenvallen in juni van volgend jaar?’ opperde het staatshoofd.‘Ik zou pleiten voor de korte pijn, majesteit. Uitstel zal het land nog meer schaden.Verkiezingen eind november, dat zou moeten kunnen. Ik raad u tevens aan - en ik zeg het niet graag - om uw valiezen klaar te houden voor een overhaast vertrek. Want straks zitten we helemaal in het scenario dat de RTBF had bedacht in die nep-nieuwsuitzending van 2 jaar geleden over de Vlaamse onafhankelijkheid.’
Vliegt den Blauwvoet
‘Is het zo erg?’ sprak de blijkbleke vorst.‘Ja sire, het is zo erg,’ antwoordde ik en ik moest vechten tegen mijn tranen.Het bleef een minuut of zo stil.‘U bent toch ook een Vlaming hé, mijnheer Van Dievel?’ vroeg de vorst.‘Een overtuigde Vlaming, sire. Geen vendelzwaaier, geen kaakslagflamingant. Een Vlaming die zich ook goed in zijn vel voelt in België.’‘Wat gaat u doen als Vlaanderen zijn onafhankelijkheid uitroept?’‘Sire, pas als Kerstmis en Pasen samenvallen zal ik mij thuis voelen in een land waar men ‘Vliegt den blauwvoet’ moet kunnen zingen bij wijze van inburgeringstest.’

vrijdag 19 september 2008

kom schat.....


ouioui/wiiwii/wiewie

-afhankelijk van de omstandigheid, klinkt de naam wat anders-

wordt mama!!!

HOERA.

de bolderkar XXXL



humor op het werk!

maandag 15 september 2008

Viva La Vida
















ik hou 'nogal' van Coldplay
- enkele weken geleden hun recentste CD gekocht
én er staat meer dan één pareltje op
dat
de titel te maken had met een schilderij van
Frida Kahlo, ontdekte ik pas.
Leuk!

Open Monumenten Dag 2008



de mooie zonnige zondag
heeft me verrast,
het is me aan te zien
- vandaag is rood

maar 't was best gezellig op de locatie voor de Lichterveldse OMD
Een boerderij op het eind van de Lerberghevoetweg
waar nu geen kat nog passeert
Sedert de omvoerweg (of de ring) er is
is het weggetje weg
allé de doorgang toch
die blijkbaar vooral door fietsters werd gebruikt

In een weiland van boer Deceuninck staat nog één bunker
uit WO I
- een tweede gelijkaardige werd opgeruimd bij de aanleg van de ring -
daar huizen nu de koeien in
maar anno 1914 -1918 was er een uitgestrekt gebied
munitiedepot
voor het duitse leger
Een smaltreinspoor maakte de link tussen het station en het depot.
Een stukje verder
in de Bollestraat lag aan de linkerkant een vliegveldje
Amper 3 maanden (juni 1917 - augustus 1917) heeft het gefunctioneerd
tot de geallieerden het ontdekten
Vliegveld, munitiedepot, station - zo vlak bij elkaar
dankbaar voor de geallieerden!

110 mensen maakten in de loop van de dag de wandeling mee.

alleen had dit meisje haar kodak niet in de aanslag....

op maandag wel


maandag 8 september 2008

48

cuarenta y ocho,
eightyfour,
achtenveertig,
quarante et huit

éénmalig
nu.